آدم بی حوصله ای هستم. تازگی ها متن های طولانی جدی را نمی توانم بخوانم،حوصله ام سر می رود. دوست دارم زود بفهمم آخرش به کجا می رسد. با خودم می گویم اگر فیلمی را باید با لذت دید یا کتابی را با لذت خواند خودش باید آنقدر کشش داشته باشد تا خودش تو را تا آخر ببرد نه اینکه مجبور باشی و بخوانی و خمیازه بکشی و ببینی.
با خودم می گویم شاید فیس بوک با کوتاه نویسی ها و کوتاه خوانی ها وبعضی وقتها سطحی نگری هایش مرا به این حال و روز رسانده است ،شاید هم همان بی حوصلگی و تنبلی همیشگی است!
...
منم به این بیماری دچار شده ام، یعنی دیگر ذهن و چشم یاری ام نمی دهند برای خواندن مطالب طولانی، شاید هم یکی از دلایلش فیس بوک و نوشته های کوتاهش باشند!