هر وقت به این جای آهنگ داریوش می رسم که می گوید : «یه روزی میاد که نمی دونیم چی هستیم ،یار کی بودیم و عشق کی بودیم و کی هستیم» یاد یک چیزی می افتم که چند سال پیش در یکی از وبلاگ ها خوانده بودم.
دکتری که تخصص آلزایمر داشت این بیماری را بیماری قرن خوانده بود و گفته بود آنقدر که باید،به این بیماری،پیشگیری و درمان آن توجه نمی شود. گفته بود «اینقدری که در شبکه های ماهواره ای تبلیغ سفت کننده سینه و بزرگ کننده آلت تناسلی مردان می شود در مورد این بیماری صحبت نمی شود و بنابراین ما در بیست سی سال آینده زنانی داریم با سینه های سفت و مردانی با آلت های تناسلی بزرگ که هیچ کدام یادشان نمی آیند اینها به چه دردی می خوردند.»
...
سلام دوست من.وب زیبایی داری.اگه وقت کردی به وب منم سر بزن و نظرتو مطرح کن.
خواستم بنویسم "هاهاهاهاهاهاهاها"، اما بعد به این نتیجه رسیدم که،"چقدر غم انگیزه"!
هی هی هی الان فکر کنم علاوه بر آلزایمر چندین و چند مرض دیگر را هم به بیماری های قرن اضافه کرد. اصلا قرن مریضی است کلن.