داشتم لینک های وبلاگم را رو به راه می کردم،وبلاگ هایی را که می خوانم و زیاد به شان سر می زنم را پشت سر هم ردیف کردم،یک هو دیدم در ضمیر ناخودآگاهم چقدر فمنیست بودم و نمی دانستم.
عاشق نوشته های متفاوت هستم.عاشق نوشته هایی هستم که یک جورایی خودِ من را می نویسند. عاشق زنهایی هستم که می نویسند و با خودشان رو راست هستند.
سلام
زیبا و کوتاه می نویسید. موفق باشید.
خود واقعی ادم همونیه که در ناخوداگاه هست.
دغدغه هایت زیادند و این چیز عجیبی نیست. زندگی ما مردم از درون خودمان تا اطرافمان پر از دغدغه هایی است که هرگز تمام شدنی نیستند وهر روز فقط شکل عوض می کنند و «بت عیار» وار می آیند تا ما را بخورند و بخورند...
خوشحالم که دوباره مینویسی. میخوانمت و لینکت میکنم.
این اتفاق برای من هم افتاد!